вурседылмаш

Г. вырседы́лмаш сущ. от вурседылаш ругань, перебранка, ссора. (Иван) Онтон дене пырля тӱрлӧ книгам лудаш йӧратат. Лудын лектытат, мо нерген серымым лончылен ӱчашат, южгунам вурседылмашкат шуыт. А. Эрыкан. Иван вместе с Онтоном любят читать разные книги. Прочитав, спорят, обсуждая прочитанное, иногда доходят до ссоры. Ср. тума, каргашымаш.